Ήταν μεγάλη η χαρά μου όταν ανοίγοντας το δώρο των γενεθλίων μου των γονιών μου αντίκρυσα ένα ρομπότ.
Ήταν ένα μικρό ανοιχτό μοβ ρομποτάκι με ρόδες αντί για πόδια,με μεταλλικά χέρια,καλώδια στην πλάτη,τρία κουμπάκια στην κοιλιά του και μια μεγάλη κεραία στην κορυφή του κεφαλιού του.
Μόλις το αντίκρυσα πέταξα από τη χαρά μου!Φίλησα στο μάγουλο τη μαμά και το μπαμπά μου,μοτ έδωσαν το τηλεχειριστήριο και πήγα στο δωμάτιό μου να το εκπαιδεύσω.
<<Κάτσε κάτω,σήκω πάνω,τώρα τραγούδα>>.Το ρομπότ μου εκτελούσε τις εντολές μου,μέχρι και νερό μου έφερνε!Αν και συνήθως δεν καταλάβαινα τι εννοούσε.
Με το πέρασμα του χρόνου του έμαθα να μιλάει,να γράφει,να μαγειρεύει,να ξεσκονίζει ,να παίζει μαζί μου και άλλα.Αγαπώ το ρομπότ μου και νομίζω πως κι αυτό το ίδιο!
Μαρία
Ήταν μεγάλη η χαρά μου όταν ανοίγοντας το δώρο των γενεθλίων των γονιών μου αντίκρυσα ένα ρομπότ.
Ήταν μικρό και γλυκούλικο,όμορφο και γυαλιστερό,είχε κόκκινα κουμπιά,το σώμα, τα χέρια το κεφάλι και τα πόδια του ήταν ασημί και είχαν ολοκαίνουρια χρυσά κουμπιά.
Το πήρα στο δωμάτιό μου το βράδυ και έκανα ψέματα πως κοιμάμαι γιατί σκεφτόμουν πώς να το ονομάσω.
Το πρωί του Σαββάτου βρήκα το όνομα για το ρομπότ.Είναι Μάικ ρομπότ.Τέλειο όνομα,έτσι;
Σε κάθε βόλτα που πήγαινα το έπαιρνα μαζί μου.Οι γονείς μου χαίρονταν που αγαπούσα αυτό το ρομπότ.Ένα πρωί που ξύπνησα και δεν βρήκα δίπλα μου το ρομπότ <<Μάικ ρομπότ,Μάικ ρομπότ>>φώναξα.Μετά άκουσα κάποιον να μου λέει:<<Εί-μαι προ-γραμ-μα-τι-σμέ-νο να κά-νω δου-λειές.>>
Η φωνή αυτή ακουγόταν μέσα από την κουζίνα.Μπήκα μέσα και τι να δω!Το ρομπότ μου έκανε τέλειες δουλειές.
Από τότε το αγαπώ,το κοιμίζω και πότε πότε για να μην κουράζονται οι γονείς μου το βάζω λίγο να δουλεύει.
Ελευθερία
Ήταν ένα μικρό ανοιχτό μοβ ρομποτάκι με ρόδες αντί για πόδια,με μεταλλικά χέρια,καλώδια στην πλάτη,τρία κουμπάκια στην κοιλιά του και μια μεγάλη κεραία στην κορυφή του κεφαλιού του.
Μόλις το αντίκρυσα πέταξα από τη χαρά μου!Φίλησα στο μάγουλο τη μαμά και το μπαμπά μου,μοτ έδωσαν το τηλεχειριστήριο και πήγα στο δωμάτιό μου να το εκπαιδεύσω.
<<Κάτσε κάτω,σήκω πάνω,τώρα τραγούδα>>.Το ρομπότ μου εκτελούσε τις εντολές μου,μέχρι και νερό μου έφερνε!Αν και συνήθως δεν καταλάβαινα τι εννοούσε.
Με το πέρασμα του χρόνου του έμαθα να μιλάει,να γράφει,να μαγειρεύει,να ξεσκονίζει ,να παίζει μαζί μου και άλλα.Αγαπώ το ρομπότ μου και νομίζω πως κι αυτό το ίδιο!
Μαρία
Ήταν μεγάλη η χαρά μου όταν ανοίγοντας το δώρο των γενεθλίων των γονιών μου αντίκρυσα ένα ρομπότ.
Ήταν μικρό και γλυκούλικο,όμορφο και γυαλιστερό,είχε κόκκινα κουμπιά,το σώμα, τα χέρια το κεφάλι και τα πόδια του ήταν ασημί και είχαν ολοκαίνουρια χρυσά κουμπιά.
Το πήρα στο δωμάτιό μου το βράδυ και έκανα ψέματα πως κοιμάμαι γιατί σκεφτόμουν πώς να το ονομάσω.
Το πρωί του Σαββάτου βρήκα το όνομα για το ρομπότ.Είναι Μάικ ρομπότ.Τέλειο όνομα,έτσι;
Σε κάθε βόλτα που πήγαινα το έπαιρνα μαζί μου.Οι γονείς μου χαίρονταν που αγαπούσα αυτό το ρομπότ.Ένα πρωί που ξύπνησα και δεν βρήκα δίπλα μου το ρομπότ <<Μάικ ρομπότ,Μάικ ρομπότ>>φώναξα.Μετά άκουσα κάποιον να μου λέει:<<Εί-μαι προ-γραμ-μα-τι-σμέ-νο να κά-νω δου-λειές.>>
Η φωνή αυτή ακουγόταν μέσα από την κουζίνα.Μπήκα μέσα και τι να δω!Το ρομπότ μου έκανε τέλειες δουλειές.
Από τότε το αγαπώ,το κοιμίζω και πότε πότε για να μην κουράζονται οι γονείς μου το βάζω λίγο να δουλεύει.
Ελευθερία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου